Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Mathieu van der Poel niet de enige winnaar van WK veldrijden
Analyse Na alle negativiteit rond de plank van Tokyo en de tienermeisjes in Australië heeft Mathieu van der Poel de balkjes van Hoogerheide wel in zijn voordeel weten te buigen. Geen hindernis op het WK-parcours in ‘zijn’ achtertuin, aangelegd door zijn vader, werd in de aanloop naar deze mondiale titelstrijd veldrijden zo uitgemolken als de verplaatsing van de twee bewuste balkjes. En juist op dit obstakel wist ‘MVDP’ de wedstrijd naar zijn hand te zetten. Niet met een aanval, maar door NIET te doen wat iedereen verwachtte.
Het werd een eindeloze discussie die hoort bij de eeuwige strijd der Lage Landen in het veldrijden. Kon het wel dat Adrie van der Poel, de vader van één van de twee topfavorieten, het WK-parcours uitzette. Je laat Jos Verstappen toch ook geen Formule 1-circuit voor Max Verstappen tekenen of de vader van Messi de finale van het WK-voetbal met Argentinië fluiten. Zo werd er vanuit sommige hoeken gesuggereerd.
Michel Wuyts, de goeroe van al het Vlaamse veldritchauvinisme, liet zich horen in zijn column in Het Laatste Nieuws afgelopen zaterdag. “Adrie van der Poel kickt op wat gekissebis. De balkenhistorie valt helemaal niet uit de lucht. Ze is maanden vooraf uit ’s mans brein ontsproten en geenszins in het nadeel van zoonlief uit de printer gerold. Geen Nederlands WK zonder herrie”, zo schreef de voormalig wielercommentator van Sporza.
Dat de vader van een van de topfavorieten het parcours van het WK-veldrijden uitzet, tekent misschien wel de kneuterigheid waarin het veldrijden nog steeds bivakkeert. Wie Adrie van der Poel echter een beetje kent weet dat hij vooral voor zijn sport probeert een zo veilig en mooi mogelijke omloop uit te zetten. Hij zal zijn positie niet misbruiken en heeft sportiviteit hoog in het vaandel.
Foto: Cor Vos
De kritiek op vader Van der Poel werd vlak voor het WK vanuit diverse Belgische zijden dan ook gepareerd. Eerst door tweevoudig wereldkampioen veldrijden Niels Albert, maar later ook door Wout van Aert de grote concurrent van zoonlief Mathieu. “Dit parcours is klasse. Ik snap de hetze niet. We moeten er niet veel meer van maken dan het is; een balk”, waren de woorden waarmee Van Aert de angel uit de discussie haalde.
En toch maakte die Van Aert een cruciale inschattingsfout bij die balken. De Belg ging er in de laatste ronde vanuit dat zijn eeuwige rivaal Van der Poel zijn behendigheid zou laten gelden en een aanval op de balken zou plaatsten. De veldrijder van Jumbo-Visma was daar zo van overtuigd dat hij eerst verrast was dat ‘MVDP’ in zijn wiel bleef zitten. En vervolgens ook in de war was dat hij niet wist hoe hij vanuit de koppositie de sprint moest aanpakken. De hele wedstrijd lag zijn focus immers om te sprinten vanuit het wiel van zijn opponent. Daardoor maakte Van Aert de fout om direct bij het indraaien van de finishstraat niet zelf de sprint aan te gaan.
Emoties
De gebalde vuist en de schreeuw aan de finish én vervolgens de emoties op het podium demonstreerden wat deze wereldtitel voor Mathieu van der Poel betekende. Dit was met groot verschil de mooiste van zijn vijf wereldtitels veldrijden.
Ook is dit de prijs die hij op dit moment hard nodig had na een moeizame periode. Zijn tegenvallende Tour de France. Het hoteldrama tijdens het WK op de weg in het Australische Wollongong en vervolgens zat hij opnieuw heel diep toen zijn rugproblemen weer opspeelden in de veldritten rond de kerstperiode. Het waren tegenslagen die niemand eventjes naast zich neerlegt.
Dankzij het goede fysieke en mentale werk van zijn ploeg Alpecin-Deceuninck heeft Van der Poel in januari drie weken goed kunnen werken aan het herstel van zijn rugblessure. Naar eigen zeggen was hij in die periode meer met fysiotherapie en oefeningen bezig dan dat hij op de fiets zat. Hij hervond zich precies op tijd met zeges in de Wereldbekers in Benidorm en Besançon. Maar deze winter was helemaal afgestemd op deze wereldtitelstrijd. Of beter gezegd op dit duel met Wout van Aert.
Al na drie minuten en negentien seconden maakten beiden van dit WK een tweestrijd. Een tekortkoming voor de wedstrijd was de devaluatie van de concurrentie niet. Het duel ‘MVDP’ versus ‘WVA’ werd andermaal een thriller. De meester van de wielerstatistieken Jonas Creteur wist zelfs aan te geven dat dit de 108e keer was dat beiden gezamenlijk aan de start van een veldrit stonden en dat liefst 104 van die wedstrijden door een van beiden werd gewonnen.
Wout van Aert en Mathieu van der Poel. foto: Cor Vos
Veldrijden wordt in het buitenland nog wel eens gedegradeerd tot een Vlaams/Nederlands onderonsje, zoals we dat in het korfbal ook decennialang kennen. Gezien de dominantie van de Belgen en Nederlanders bij zowel de vrouwen als de mannen is dit moeilijk tegen te spreken. Maar toch… Dit spannende WK in Hoogerheide in een ongekend fantastisch decor met 38.000 toeschouwers heeft opnieuw de aantrekkingskracht van deze sport bewezen. Zoals dit hele veldritseizoen van een ongekend hoog niveau was.
Discussies over het aantal wereldbekers, dat niet alle toppers in alle grote wedstrijden present zijn en de te grote dominantie van de ‘wegrenners’ ten spijt. Het veldrijden heeft afgelopen winter stappen gezet. In Dublin en Benidorm werd bewezen dat niet alleen de veldritten in de Lage Landen succesvol zijn en door veel publiek bezocht worden. Wil het veldrijden zich mondialer ontwikkelen dan zal er op een verdere internationalisering moeten worden ingezet. Dat steden als Londen, New York en München interesse tonen om in de toekomst ook een Wereldbeker-wedstrijd te organiseren moet de sport als een kans zien.
Juist met de toppers Mathieu van der Poel en Wout van Aert, die beiden de populariteit van de Lage Landen al lang zijn ontstegen, krijgt het veldrijden kansen om ook in andere landen voet aan de grond te krijgen. De fantastische beelden uit Hoogerheide van hét WK van het Grote Duel zijn daarbij een extra stimulans. Niet alleen Van der Poel was dé winnaar van dit WK, ook het publiek en de veldritsport.
Stoken, ruzie veroorzaken en dan n ander (heer Adrie) de schuld geven het zelfde te doen.
En Michel Wuyts? Och, de man is niet meer nodig en dat doet pijn !
Die balken lagen zo in het parcours dat elk voordeel je daar haalt, bij de daaropvolgende sectie met trap weer goed kan maken. Van te voren werd dit in de media gebracht alsof deze vlak voor de finish lagen, dat was dus niet zo. De optiek met senior als parcours-bouwer is natuurlijk niet heel lekker, maar even verder kijken dan je neus lang is en je ziet dat het gewoon een mooi parcours was. Matthieu heeft overigens zelf ook gezegd dat hij niet eens voorkeur had voor een parcours als deze. Prachtig dat Van Aert aan al het gedram een einde maakte door te reageren zoals hij deed. Klasbak.
Het was een prachtig spektakel en je kon overal komen als bezoeker.
Dat de cross in Benidorm goed bezocht werd komt omdat er daar een grote Nederlandstalige kolonie van meer dan 200.000 mensen is.
Een groot probleem met het internationaliseren van de sport is dat een weekeinde twee crossen kent. Één op zaterdag en één op zondag. Wanneer er een WB cross in Munchen komt, dan komt de cross van Zaterdag of Zondag te vervallen. Je moet je immers verplaatsen. De Superprestige en de X2O crossen die komen dan zwaar in het gedrang. Dat zal niet zonder slag of stoot gaan. Die willen ook de beste renners aan de start.
Dat in deze WF-analyse nu 'the moral high ground' geclaimd wordt is ook wel een beetje ironisch natuurlijk, nadat er tien dagen lang elke mening over balkjes-gate gretig uitgesmeerd werd op de hoofdpagina. (Dezelfde kritiek trouwens voor Sporza - die deden ook lekker mee tot Van Aert de discussie beëindigde, waarna plots de aandacht verlegd werd naar de oneindige deugden van Adrie...)
De vergelijking met F1 loopt wat mij betreft wel mank. Daar blijven parcoursen grotendeels ongewijzigd en is het sowieso bijna onmogelijk om een circuit te ontwerpen voor één bepaalde rijder. Stel dat de Red Bull van Verstappen met de nieuwe regels andere sterke punten krijgt of dat hij overstapt naar Ferrari, gaan ze Zandvoort dan hertekenen om zo goed mogelijk aan te sluiten op het profiel van die wagen? En als je al die moeite zou (kunnen) doen, hoeveel verschil zou het dan echt maken t.o.v. de (op dat moment misschien nog onbekende) grote concurrent voor de wereldtitel? De link tussen parcours(wijzigingen) en voordeel voor de lokale held zal dus altijd kleiner zijn in de F1 dan in het veldrijden (of WK's op de weg).
Bij disciplines waar er slechts één manche is (afdaling en Super G) zijn er regels waaraan een parcours moet voldoen en zijn de verschillen jaar-op-jaar klein. Daar hebben de wereldbekers eerder verschillende karakters vanwege het terrein en zie je dat bepaalde skiërs hun favoriete locaties hebben waar ze het goed doen. Als het WK per toeval doorgaat in een locatie waar je in het verleden goed presteerde heb je dus geluk, veel meer dan dat het afhangt van hoe de poortjes gezet zijn.
Natuurlijk is internationaliseren goed, maar hou toch vooral de traditionele crosslanden, zoals Zwitserland en Tsjechië aangehaakt. En ik heb echt het idee dat Engeland (en zelfs het hele Gemenebest) met o.a. Pidcock en Backstedt laaghangend fruit is.
Het is een niche in het wielrennen. MTB is véél groter. Een parcours wordt ook snel een MTB parcours want we hebben niet zo veel "veld" hier, maar vooral rotsen en stenen en wat bos.
Ik ken wel zones waar je een mooi cyclocross parcours zou kunnen uitzetten, en oh wat zal dat selectief zijn. Alhoewel er ook vlakke(re) gebieden zijn.
Wat info over veldrijden in Catalunya.
https://www.ciclisme.cat/home/ciclocròs
In het Baskenland wordt ook erg veel gefietst, weet niet hoe het veldrijden daar tegenwoordig is. Ooit hadden we een WK in Getxo.
https://cyclocross24.com/nl/calendar/
De crossen in Spanje (vooral Baskenland) en Frankrijk trekken best veel deelnemers en toeschouwers, en ook in de UK, Italië en Tsjechië worden meer UCI crossen georganiseerd dan in Nederland
Er kijken alleen in Nederland nog mensen naar het schaatsen. Wereldwijd kijkt er geen kip naar het schaatsen. Zelf in het grootste schaatsland van welheer Noorwegen kijkt er geen kip meer. Bij het laatste E.K. in Noorwegen geen kip op de tribune. In Canada weten ze niet een wat schaatsen is. Als ik in Canada ben heb ik nog nooit schaatsen op de T.V. gezien in de winter. 50.000 duizend man in 2 dagen, en dan weet de NOS niet hoe snel ze terug moeten naar het schaatsen tussen de huldiging.
En van ZZPR.nl?
Nu zegt dit weinig over wat er in het voorjaar gaat gebeuren. Velen zullen het misschien negeren na het gewonnen WK, maar Van Aert heeft de achterstand in het veld op VDP gedicht. Op dergelijk parcours had Mathieu in het verleden wellicht solo binnengekomen. Ook in de andere crossen kan je niet zeggen dat Wout nog onder lag t.o.v. VDP deze winter. Dus ik ben benieuwd wat dit geeft op de weg, in koersen van 260 km.
Wat wel zorgen moet baren in het kamp Van Aert is dat Wout minder een afwerker is. Hij wint eigenlijk zelden tot nooit als hij niet de sterkste man in koers is. Hoe hij zich gisteren als een mak lammetje naar de slachtbank liet leiden in de laatste rechte lijn, toont een gebrek aan leepheid en afmakers-gen - iets wat VDP meer heeft (al heeft die tegen Colbrelli en Asgreen in het verleden zich evengoed 2 keer onverwacht laten verschalken in een sprint).
Wat het parcours betreft: na het verhaal van Adrie te hebben gezien op Sporza moet ik toegeven dat ik wel overtuigd ben geraakt dat hij gewoon een goed parcours wilde neerpoten en niet op maat van zijn zoon heeft gewerkt. Blijft natuurlijk een schijn van partijdigheid met zich meebrengen, wat de sport weer kleiner en kneuteriger maakt dan ze misschien verdiend te zijn. Zeker met 2 (of 3?
En van mij moet het WK toch ook 1 van dé crossen zijn van het jaar. We hadden nu wel spankracht natuurlijk maar er is eigenlijk niet echt gekoerst geweest, op een paar speldenprikken na van Mathieu. Dergelijke vliegmeetings (aan 30 per uur gemiddeld) vind ik persoonlijk niet echt reclame voor de sport, er is weinig ruimte om verschil te maken en een heuse strijd te krijgen. Had je een wat zwaardere omloop neergelegd (of het weer meer mee gehad, maar als je enkel daarvan afhankelijk moet zijn...) was dat overigens nog steeds niet in het nadeel geweest van VDP, want die was gisteren gewoon beter en had dan wellicht ook gewonnen.
Voor wat betreft de weg; Wout zal steeds meer de tegenstand binnen zijn eigen ploeg moeten zoeken. Na het jarenlange gezeik van de zijlijn dat Jumbo een betere ploeg rond Van Aert zouden moeten bouwen hebben ze nu een voorjaarskern waar de kwaliteit met dikke klodders vanaf druipt. Met als uitsmijter een Dylan van Baarle. Maar je kunt Van Aert niet met droge ogen als ultieme kopman uit blijven spelen als de kern eromheen inmiddels op gelijke sterkte is. Wout wordt als hij niet uitkijkt slachtoffer van het amitieuze aankoopbeleid van TJV. Nog meer dan van de verzamelde tegenstand van buitenaf.
Toch denk ik ook wel dat dit stilaan een beetje de laatste kans wordt als absolute kopman. Als hij er weer naast grijpt, zal er wellicht meer op de collectieve sterkte worden ingespeeld en minder gekoerst worden om Van Aert in de diepe finale af te zetten.
Het probleem van Van Aert blijft ook dat hij in die klassiekers niet dat ene superwapen heeft. Hij is snel maar verliest tegen VDP, Pogacar, Pidcock, Pedersen, enz. ook vaak sprints. Hij heeft een goede punch, maar minder dan VDP, Alaphilippe en Pogacar. Zijn beste kans ligt als misschien wel de beste hardrijder van de favorieten wellicht in Roubaix, maar daar mag je ook niet te veel pech kennen - wat hij in het verleden toch wel al heeft gehad.
De echte sterkte van Wout komt eigenlijk vooral in een koers als de Tour naar boven, maar iedereen (incl. zijn ploeg) verwacht van hem natuurlijk ook zeges in die grote eendagskoersen.
Wie zou jij van die 2 willen als t om veldrijden gaat …..
A3 weet verder als geen ander hoe je je moet klaarstomen voor een koers, hoe je precies op tijd op scherp staat. A3 was als renner ook veel sluwer.
Jan Boven heeft t als renner nooit verder geschopt dan als knecht op de harde weg. Heeft nooit een rol in een finale van een klassieker gespeeld.
Dus daar gaat t bij die arme Wout al fout …,